kuć

kuć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIIa, kuję, kuje, kuty {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'obrabiać plastycznie metal, formować z niego przedmiot przez zgniatanie uderzeniami': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kuć na gorąco. Kuć ręcznie, mechanicznie. Kuć kratę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}zwykle w imiesł. biernym {{/stl_8}}{{stl_7}}'obijać, ozdabiać coś metalem; okuwać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kute koła. Kute okiennice, drzwi. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przytwierdzać podkowy do końskiego kopyta; podkuwać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kuć konia. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rąbać, kruszyć skałę; wyrąbywać, wykuwać coś w twardym materiale': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kuć monument w kamieniu. Kuć skałę oskardem. Kuć przejście w skale. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uderzać w coś, stukać miarowo, jednostajnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kuć dziobem w drzewo. Kuć w ścianę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'uczyć się intensywnie, ale najczęściej bezmyślnie, mechanicznie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kuć historię Polski. Kuć przed klasówką, egzaminem. {{/stl_10}}